Bir öğretmen vardır, girer sınıfa, bütün öğrencilerin zaten elinde olan matematik kitabından 2 soru yazar tahtaya, çözün der, 10 dakika gazetesini okur. Sonra tahtaya 2 öğrenci kaldırıp onlara çözdürür soruları, ''Nöbetçi tahtayı silsin''der, o arada bir 10 dakika daha okur gazetesini, sonra sıkılır ayağa kalkıp gezer, arka sıradaki erkeklerle maç muhabbeti eder, tahtaya 2 soru daha yazdırır ve zil çalar, ''Bu da ödeviniz olsun'' der.
Bir de aptal öğretmen modeli vardır, evet bu öğretmen insanların gözünde aptaldır, zira okula farklı materyallerle gelir, farklı kaynaklardan sorular çözer ve mecbur olmamasına rağmen daha çok efor sarf
eder. Geometride koniyi anlatıyorsa üşenmez bir yerlerden koni şeklinde bir cisim bulur veya evde kartonla kendisi hazırlar da öyle gelir sınıfa . Sırf öğrencileri daha iyi anlasın diye.
Bu öğretmen, sınıfta gazete okuyan öğretmenle aynı maaşı alır, ikisi de kağıt üzerinde işlerini yapmış gözükürler. Aptal olan öğretmen dünyanın bütün çocuklarına koninin özelliklerini, alan ve cisim hesaplarını öğretemedi. Tüm çocukları geçtim kendi sınıfındaki çocukların hepsine bile öğretememiş olabilir ama en azından çabaladı. Sınıfın en arka sıralarında oturan gömleğinin içine renkli tişört giyerek kendisinin farklı biri olduğunu ispatlamaya çalışan çocuk da iki gün sonra unutacaktı öğrendiklerini.
Bazı şeyleri yaparsın, çünkü sen o'sundur sonuçlarının ne olacağı çok da önemli değildir. Yapman gerekir,zira ''En azından'' ile başlayan bir özrün olacaktır o gün.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder